Μάταιες προσδοκίες

Στα σοβαρά πιστεύουν στη Ν.Δ. ότι ο κοσμάκης θα ψηφίσει αυτούς που δηλώνουν ότι έχουν ofshore εταιρείες και πενήντα διαμερίσματα; Μαύρο και δαγκωτό θα πάρουν!

Μόνο στην Ελλάδα

Ο Παυλίδης είναι. Όχι η γνωστή σοκολάτα, αλλά το γνωστό παχύδερμο που δεν χαμπαρίζει τίποτα. Ο άνθρωπος που διόρισε ο ίδιος σαν δεξί του χέρι, κατηγορείται για δωροληψία, αλλά αυτός δεν έχει καμία ευθύνη!! Αυτά συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα

Διακοπές.........

Κάπου εκεί ψηλά θα βρίσκομαι για λίγες μέρες! Στη γαλήνη και στην ηρεμία της φύσης! Με μουσική το θρόισμα των ελάτων και τα κουδούνια των λιγοστών προβάτων. Στο δροσερό και καθαρό αέρα του βουνού, ψηλά πάνω στην Πίνδο στα 1200 μ. υψόμετρο.

Καλό καλοκαίρι σε όλους!

Τρίζουν τα κόκκαλα του καπετάνιου

"Καπετάν Θοδωρή, τράβα τη χατζάρα σου και κόψε τον κώλο αυτών των τσογλανόπαιδων που σε κατάντησαν έτσι....!" Ψιθύρισα ασυναίσθητα όταν αντίκρυσα την προτομή του Κολοκοτρώνη!

Η φωτογραφία τα λέει όλα. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια: το βάθρο της προτομής του καπετάνιου γεμάτο μουτζούρες και με σπρέυ, όπου διακρίνεται ένα μεγάλο ¨Α" των αναρχικών. Μέχρι εδώ ίσως κάποιος να συμφωνήσει, αν είναι δυνατό!! Η κόκκινη μπογιά στα μάγουλα και στα μουστάκια του ήρωα , ήταν απαραίτητη βρε αλητήριοι; Ποια επανάσταση θέλετε να κάνετε βρε κοπούκια, που δεν μπορέσατε να μάθετε τίποτα για την Επανάσταση του 21;

Να καίτε τις Τράπεζες, ναι, γιατί σας πίνουν το αίμα οι τραπεζίτες! Να ρίχνετε μολότωφ στους αστυνομικούς, ναι, γιατί είναι η εξουσία! Να καίτε τις Μερσεντές και τις ΒΜW, ναι, γιατί ανήκουν σε καπιταλιστές! Αλλά ο Κολοκοτρώνης βρε βρομόπαιδα τι σας έφταιξε μωρέ;

Ου! να μου χαθήτε κατακάθια της κοινωνίας!

Ζητείται σωτήρας, όχι όμως σαν της 21ης Απριλίου

Το φωνάζουν και οι πέτρες πλέον. Τα δύο μεγάλα κόμματα τα ονομαζόμενα και "εξουσίας", έχουν χρεωκοπήσει. Άσπρη μέρα δεν είδε ο λαός μαζί τους, παρά μόνο σκάνδαλα και διαπλοκή. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ακόμα προφέρει πειστικό πολιτικό λόγο, εκτός από διαμαρτυρίες. Ο κόσμος όμως θέλει πρόγραμμα και όραμα, που ούτε ο Τσίπρας φαίνεται ότι μπορεί να του δώσει. Μήπως είναι η ώρα να ξεπηδήσει από το πουθενά κάποιο νέο
πολιτικό κίνημα για να καλύψει το κενό; Το κενό που υπάρχει και που η Φύση απεχθάνεται!

Λένε ότι στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Απομένει να το δούμε στην πράξη.......

Ένας απλός πολίτης για την αποστασία

Πολλά ακούστηκαν και γράφτηκαν τον τελευταίο καιρό για την περιβόητη"αποστασία" του 1965. Μίλησε ο Μητσοτάκης θέλοντας να υπερασπίσει την υστεροφημία του και του απάντησαν οι παθιασμένοι αντίπαλοί του. Η άποψη ενός απλού πολίτη για τα γεγονότα εκείνης της εποχής δεν ακούστηκε. Δηλαδή ποιες ήταν οι εντυπώσεις που κυριαρχούσαν τότε στη μεγάλη πλειοψηφία της κοινής γνώμης, που παρακολουθούσε άναυδη τις πρωτοφανείς πολιτικές εξελίξεις, με τα Ανάκτορα σε πρωταγωνιστικό ρόλο απαξίωσης ή μάλλον εξεφτελισμού της πολιτικής ζωής του τόπου.

Ας αρχίσουμε από τα πρόσωπα του "δράματος": Πρώτος ο νεαρός και ανώριμος βασιλιάς Κων/νος που είχε μόλις διαδεχθεί τον αποβιώσαντα το 1964 πατέρα του Παύλο. Ακολουθεί ο Γεώργιος Παπανδρέου αρχηγός της Ε.Κ., ο μεγάλος νικητής των εκλογών του 1964 με 54% που κατώρθωσε στα 76 του χρόνια να γίνει κοινοβουλευτικός πρωθυπουργός. Ακολουθεί ο αποκαλούμενος και αρχιαποστάτης Κων. Μητσοτάκης, με τον άρτι αφιχθέντα και κομίζοντα νέες ιδέες από τις ΗΠΑ, καθηγητή-οικονομολόγο Ανδρέα Παπανδρέου. Την παρέα αυτή συμπληρώνουν δύο άλλα δευτερεύοντα πρόσωπα, που έπαιξαν το ρόλο τους κατά την αρχή των γεγονότων: είναι ο Πέτρος Γαρουφαλιάς, βουλευτής Ε.Κ., υπουργός Εθνικής Άμυνας, με συμπάθεια προς το θεσμό της βασιλείας και ο βασιλόφρων στρατηγός Γεννηματάς αρχηγός του ΓΕΣ.

Ο βασιλιάς Κων/νος είχε πολλές συμπάθειες στον Ελληνικό λαό, προπαντός μετά το γάμο του με την Άννα-Μαρία και τη νίκη του στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το ίδιο και ο Γ.Παπανδρέου σαν αρχηγός της Ένωσης Κέντρου (Ε.Κ.), η οποία ήταν μια ευκαιριακή σύμπλευση ετερόκλητων και αλληλομισούμενων στοιχείων. Ενδεικτικό της αστάθειας και της ρευστότητας που υπήρχε στο εσωτερικό της Ε.Κ. ήταν το γεγονός της διαγραφής σαράντα μέρες μετά τον εκλογικό θρίαμβο, των ηγετών των δύο αριστερών κομμάτων Ηλ. Τσιριμώκου και Σάββα Παπαπολίτη, γιατί στάθηκαν αφορμή που δεν κατάφερε η κυβέρνηση να εκλέξει με την πρώτη ψηφοφορία τον Πρόεδρο της Βουλής. Επί πλέον ο Ανδρέας είχε πάρει ανοικτά θέσει κατά των ανακτόρωνκαι με τις εμπρηστικές δηλώσεις του έφερνε σε δύσκολη θέση τον πατέρα του. Σαν παράδειγμα μπορούμε να αναφέρουμε εδώ τη δήλωση του Ανδρέα ότι η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές θα ορκισθεί στην πλατεία Συντάγματος (!) ενώπιον του λαού, που απετέλεσε σαφή πρόκληση για τα ανάκτορα. Επίσης, ήταν κοινό μυστικό, ότι υπήρξε μια αντιπαράθεση και αντιζηλία μεταξύ Μητσοτάκη και Ανδρέα Παπανδρέου για τη διαδοχή στην αρχηγία της Ε.Κ. Αυτή ήταν και η γενεσιουργός αιτία της αποστασίας.

Σαν αφορμή για την αποστασία στάθηκε η "υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ". Με το όνομα αυτό έγινε γνωστή μια οργάνωση κατώτερων αξιωματικών του στρατού, της οποίας πολιτικός αρχηγός φερόταν ο Ανδρέας Παπανδρέου και την έφερε στη δημοσιότητα νομίζω η εφημερίδα "Ελευθερία" του εκδότη Πάνου Κόκα, υποστηρικτή και φίλο του Μητσοτάκη.
Ο Γέρος της Δημοκρατίας θέλησε όπως λέγανε τότε οι "κακές γλώσσες", να προστατέψει τον γυιο του Ανδρέα από τις αποκαλύψεις, ζήτησε την παραίτηση του Αρχηγού ΓΕΣ Γεννηματά ο οποίος όμως έχοντας την κάλυψη του υπουργού Εθνικής Άμυνας Γαρουφαλιά, αρνήθηκε να το πράξει. Τότε ο πρωθυπουργός θέλησε να αναλάβει ο ίδιος την ηγεσία του επίμαχου υπουργείου και ζήτησε από το βασιλιά την έκδοση του σχετικού διατάγματος, συναντώντας και πάλι μια τελείως αψυχολόγητη άρνηση. Αυτό ήταν και το μοιραίο σφάλμα του Κων/νου, με το οποίο έχασε την αγάπη που του έδειχνε ο Ελληνικός λαός. Ήταν για όλους, αλλά και για την κοινή λογική, αδιανόητο να μη μπορεί ο πρωθπουργός της χώρας να αναλάβει οποιοδήποτε υπουργείο. Το σύνθημα "ο βασιλιάς βασιλεύει και η κυβέρνηση κυβερνά", βρισκόταν στα χείλη όλων, αλλά δεν μπορούσε να περάσει τις πύλες των ανακτόρων, δυστυχώς.

Από το σημείο αυτό και μετά , οι εξελίξεις ήταν καταιγιστικές. Ακολούθησαν τα γνωστά φαιδρά γεγονότα της αποστασίας, με εξαγορές συνειδήσεων διαφόρων βουλευτών της Ε.Κ., όπως ήταν κοινή πεποίθηση όλων εκείνη την εποχή.
Η ανωριμότητα του βασιλιά με τους κακούς συμβούλους του (ασφαλώς και η Φρειδερίκη ανάμεσά τους), η έλλειψη πολιτικού αισθητηρίου των ηγεσιών των κομμάτων και οι προσωπικές φιλοδοξίες και ανταγωνισμοί τους, δεν τους επέτρεψαν να διακρίνουν τα μαύρα σύννεφα που συγκεντρώνονταν στον ορίζοντα και τη θύελλα που ερχόταν. Όλη η χώρα βρισκόταν σε αναβρασμό, συνεχείς καθημερινές διαδηλώσεις και πορείες στο κέντρο της πόλης από τη Νεολαία Λαμπράκη, είχαν αποδιοργανώσει την οικονομική και κοινωνική ζωή. Οι εμπρηστικές αγορεύσεις και δηλώσεις του Ανδρέα, τελείως δικαιολογημένες τώρα, κατά των ανακτόρων συνεχίζονταν, ρίχνοντας και άλλο λάδι στη φωτιά. Οι λίγες νουνεχείς κουβέντες που τόλμησαν να εκφέρουν μερικοί, έπεφταν στο κενό. Οι πλέον διορατικοί εξ αυτών έλεγαν: "ένας λοχίας θα μας σώσει"! αλλά κανείς δεν τους έδινε προσοχή. Δυστυχώς για τον τόπο, σε λιγώτερο από δύο χρόνια, αυτός ο λοχίας βρέθηκε. Μόνο που είχε μερικά γαλόνια παραπάνω και ήταν Συνταγματάρχης!

Ο λαός ήταν απόλυτα πεπεισμένος ότι ο Κων/νος έσφαλε όταν αρνήθηκε την ανάληψη του υπουργείου από τον πρωθυπουργό. Έσφαλε όμως ανεπίτρεπτα και π Γ.Παπανδρέου για την επιμονή του. Θα μπορούσε να βρεθεί κάποιο πρόσωπο κοινής εμπιστοσύνης γι' αυτή τη θέση. Ήταν βέβαια και σοβαρό θέμα γοήτρου για τον πρωθυπουργό.
Μόνο όμως αυτοί οι δύο προξένησαν την κρίση; Όχι βέβαια! Ο κόσμος έριξε ευθύνες και στον Ανδρέα Παπανδρέου για τον πόλεμο που είχε κηρύξει κατά των ανακτόρων, γιατί ο βασιλιάς ήταν ακόμη δημοφιλής μέχρι τη ρήξη. Αλλά και ο χαρακτηριζόμενος ως αρχιαποστάτης Κων. Μητσοτάκης έχει κι αυτός τις ευθύνες του με την άκρατη φιλοδοξία του. Χωρίς την υποστήριξή του από την αρχή υπέρ των αποστατών, δεν θα μπορούσε να επιτύχει το απονενοημένο διάβημα του βασιλιά.
Τελικά, όλοι πλήρωσαν τα σφάλματά τους της εποχής εκείνης, εκτός του Ανδρέα! Απόδειξη ότι πράγματι ήταν ένας χαρισματικός ηγέτης!

Ελλάδα, το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης

Η ενημέρωση των Ελλήνων από τις εφημερίδες και την τηλεόραση, δεν γίνεται με αντικειμενικά κρητήρια και είναι γνωστό σε όλους. Λέγονται συστηματικά μισές αλήθειες, και ανάλογα με την κομματική τοποθέτηση του εκδότη ή του καναλάρχη. Αν έχετε λίγη υπομονή, διαβάστε τι λέγεται για την χώρα μας πίσω από τις πλάτες μας. Θα φρίξετε κυριολεκτικά. Πράγματα που δεν ακούγονται από τα κανάλια μας και ελαχιστότατες εφημερίδες αναφέρουν.

"Οταν ο Τόμας Μάγιερ, επικεφαλής οικονομολόγος για την Ευρώπη της Deutsche Bank λέει στους New York Times πως «Η Ελλάδα είναι ένα ατύχημα που περιμένει να συμβεί», προφανώς είναι εξαιρετικά απαισιόδοξος, όπως σπεύδει να υπογραμμίσει ανώτατο στέλεχος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Οταν η οικονομική επιθεώρηση WirtshaftsWoche, με τη μεγαλύτερη επιρροή στον γερμανόφωνο κόσμο ρωτά αν «Η Ελλάδα θα τινάξει στον αέρα τη Νομισματική Ενωση» (μαζί με Πορτογαλία και Ιταλία) είναι υπερβολική. Οταν ένας καλά ενημερωμένος δημοσιογράφος των Βρυξελλών καταγράφει στους Financial Times την ανησυχία αναλυτών μήπως «μια απότομη επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας οδηγήσει τελικά σε έξοδο Ελλήνων εργαζομένων προς τη Δυτική Ευρώπη», δεν κάνει απλώς επίδειξη «κακίας». (Η συνέχεια ΕΔΩ)

Είναι αυτοί οι σημαντικότεροι Έλληνες;

Με πρωτοβουλία του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΙ και του B.B.C. έγινε μια ψηφοφορία  μεταξύ των απανταχού Ελλήνων, για την ανάδειξη του πιο σημαντικού Έλληνα όλων των εποχών. Έλαβαν μέρος 38.472 ψηφοφόροι απ' όλο τον κόσμο, με δικαίωμα επιλογής πέντε ονομάτων.

Όταν διάβασα τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας έμεινα κατάπληκτος από τα κρητήρια που επικράτησαν. Δειγματοληπτικά μπορώ να αναφέρω ότι υπήρξαν άνθρωποι που περιέλαβαν στους σημαντικότερους πέντε Έλληνες:

Αθλητές: Γκάλης, Πύρρος Δήμας, Ζαγοράκης (παραδόξως ο Ριβάλντο δεν προτάθηκε από κανένα).

Ηθοποιοί: Βέγγος, Βουγιουκλάκη, Λαζόπουλος !!! (Αυτοί ξέχασαν τον Χατζηχρήστο !)

Τραγουδιστές: Βαμβακάρης, Καζαντζίδης, Ξυλούρης, Τσιτσάνης. (Λείπει η Καλομοίρα !).

Κομμουνιστές: Βελουχιώτης, Γλέζος, Λαμπράκης Γρηγ., Μπελογιάννης, Φλωράκης. (Ο μεγάλος αρχηγός Ν. Ζαχαριάδης δεν ψηφίστηκε αφού ήταν πράκτορας της Ασφάλειας !). 

Δικτάτορες (!): Ι. Μεταξάς, Γ. Παπαδόπουλος. (Ο Πάγκαλος ξεχάστηκε φαίνεται !)

Ιεράρχες: Χριστόδουλος (!). Το απαραίτητο κερασάκι στην τούρτα.

Δεν ήμαστε καθόλου καλά........!

Ολίγα περί μεταρρυθμίσεων

Όταν το 1953 ο Μαρκεζίνης σαν υπουργός Συντονισμού στην κυβέρνηση του Παπάγου, υποτίμησε τη δραχμή, το δολάριο από τις 15 πήγε στις 30 δραχμές, συγχρόνως δε έκοψε και τρία μηδενικά της δραχμής και το χιλιάρικο έγινε αμέσως μία δραχμή. Ήταν ένα γενναίο μέτρο όπως αναγνωρίζουν όλοι, που έδωσε νέα πνοή στη ρημαγμένη από τον πόλεμο και τον εμφίλιο Ελληνική οικοομία και ξεκίνησε έτσι η ανασυγκρότηση που έφερε την άνοδο του βιοτικού μας επιπέδου.

Άλλη μεγάλη και τολμηρή μεταρρύθμιση που άλλαξε τη ζωή μας, ήταν η είσοδος στην τότε Ευρωπαική Οικονομική Ένωση (ΕΟΚ) και η σύνδεση με την Οκονομική Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ) η οποία μας κρατάει σήμερα όρθιους οικονομικά μέσα στη λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης και της τρελλής κούρσας του πετρελαίου. Ο πολιτικός γάμος όπως και κατάργηση αναγραφής του θρησκεύματος από τις ταυτότητες, ήταν σοβαρά βήματα προόδου και εκσυγχρονισμού που επιβλήθηκαν τελικά παρά τις λυσσώδεις επιθέσεις της Εκκλησίας. Μπράβο στους πολιτικούς που τόλμησαν παρά το βαρύ πολιτικό κόστος.

Σ' αυτό το σημείο έχει "βαλτώσει" η χώρα μας και δεν μπορεί να προχωρήσει άλλο προς τα εμπρός. Η επόμενη μεταρρύθμιση που θα μπορούσε να βάλει τις βάσεις για περεταίρω πρόοδο, θα ήταν η αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος για την καθιέρωση ιδιωτικών πανεπιστημίων, αλλά δυστυχώς οι σημερινοί πολιτικοί ταγοί δεν είναι άξιοι των περιστάσεων. Είναι αιχμάλωτοι της μικροπολιτικής.

Η σημερινή κυβέρνηση θα μπορούσε να κάνει μερικές πιο ανώδυνες μεταρρυθμίσεις αντί για το δύσκολο ασφαλιστικό που καταπιάστηκε. Θα μπορούσε π.χ. να καταργήσει τα κλειστά επαγγέλματα, όπως είναι οι φορτηγατζήδες, που βρίσκονται μάλιστα στην επικαιρότητα ταλαιπωρώντας όλους μας. Θα μπορούσε επίσης να απελευθερώσει τα ωράρια εργασίας των καταστημάτων, που θα είχε σαν αποτέλεσμα τη μείωση της ανεργίας. 

Δεν μπορώ να παραλείψω όμως και τη μη καθιέρωση της καύσης των νεκρών για όλους όσοι το επιθυμούν. Τώρα μάλιστα που έφυγε από τη μέση με τη θέληση του Θεού ο αντιδραστικός μακαριστός Χριστόδουλος, καιρός είναι να το ξανασκεφθεί η κυβέρνηση και να εκδώσει το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα για την υλοποίηση του νόμου (3448/2006 άρθρο 35).

Τώρα, περιμένουμε κάποιον μεσία για να τολμήσει το επόμενο βήμα προς τα εμπρός. Δυστυχώς όμως μου φαίνεται ότι οι μεσίες μας τελείωσαν.

"Απορία ψάλτου βηξ"

Πριν από χρόνια έλεγα ότι ανήκα σε κάποιο από τα νομιμα πολιτικά κόμματα. Έπαψα όμως κάποτε να το λέω αυτό, πολύ απογοητευμένος από την ασυνέπεια λόγων και έργων των πολιτικών μας. Όσα μας υπόσχονταν από τα μπαλκόνια οι διάφοροι αρχηγοί, ήταν και εξακολουθούν να είναι λόγια που τα παίρνει ο άνεμος, έχοντας ως μοναδικό σκοπό να μας υφαρπάσουν την ψήφο μας. Αυτό πλέον έχει γίνει κοινή συνείδηση νομίζω στο μεγαλύτερο τμήμα του λαού, εκτός από τους πορωμένους ιδεολόγους του ΚΚΕ, αλλά και τους περισσότερους Κρητικούς που έμειναν αιχμάλωτοι από το όνομα του Ελευθερίου Βενιζέλου και ψηφίζουν μονίμως με κλειστά μάτια και χωρίς πολλή σκέψη κεντρώα και κεντροαριστερά κόμματα, όπως  την Ένωση Κέντρου μέχρι το 1965 και το ΠΑΣΟΚ στις μέρες μας.

Τα λέω αυτά γιατί την απορία που θα εκφράσω παρακάτω, δεν θέλω να νομίσει κάποιος ότι έχει σαν σκοπό τη στήριξη της Ν.Δ. Το ξαναλέω πάλι ότι δεν ανήκω πλέον σε κανένα κόμμα, είμαι ελεύθερος και ανεξάρτητος, χωρίς πολιτικές παρωπίδες.

Παρακολουθώντας λοιπόν κάθε βράδυ τα περιβόητα Δελτία των 8.00 της τηλεόρασης, διαπίστωσα ότι ΟΛΑ τα κανάλια είναι αντικυβερνητικά! Προβάλλουν μόνο αυτό που θα βλάψει την Κυβέρνηση και παραγεμίζουν την υπόλοιπη ώρα τους με κρίσεις και απόψεις αποκλειστικά αντικυβερνητικές! Είναι γνωστό, ότι τα κανάλια σαν εμπορικές επιχειρήσεις που είναι, έχουν ως σκοπό τους το κέρδος, και θα ήταν πιο λογικό νομίζω να μη κατακρίνουν την κυβέρνηση, αφού αυτή σε όλες τις δημοσκοπήσεις έρχεται πρώτη στις προτιμήσεις του κοινού. Ποιος ο λόγος να δυσαρεστούν την πλειοψηφία του λαού;

Αυτό ακριβώς μου δίνει το δικαίωμα να εκφράσω την εξής απορία, που είναι και απορία πολλών άλλων συμπολιτών μας: ΜΗΠΩΣ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΕΥΕΤΑΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΚΑΝΑΛΑΡΧΩΝ; Δεν υποστηρίζω αυτή την άποψη. Απλά εκφράζω μια εύλογη απορία μου............

Οι Γερμανοί (ξανά)ρχονται

Οι Γερμανοί ξάνάρχονται λοιπόν, αλλά αυτή τη φορά ευτυχώς μόνο στον ΟΤΕ. Προσωπικά μπορώ να πω ότι χαίρομαι , γιατί ελπίζω ότι επιτέλους ο κοιμώμενος αυτός γίγαντας ίσως ξυπνήσει για να δούμε κι εμείς οι ιθαγενείς θεού πρόσωπο. Ίσως μπορέσουμε  κι εμείς κάποτε να φτάσουμε στο σημείο να  ζητάμε τηλέφωνο σήμερα και να το έχουμε την επομένη! Ίσως η τεχνική υποστήριξη της ΟΤΕΝΕΤ να λειτουργήσει 24 ώρες το 24ωρο, επί 365 μέρες το χρόνο, όπως όλοι οι εναλλακτικοί πάροχοι! Ίσως μπορέσει κάποτε και το τελευταίο καλυβάκι στο χωριό να αποκτήσει το τηλέφωνό του.

Ενδεικτικά μπορώ να αναφέρω μία προσωπική περίπτωση, όταν θέλησα να αλλάξω πάροχο και να ξαναγυρίσω στον ΟΤΕ, χρειάστηκαν δώδεκα εργάσιμες μέρες, δηλαδή δύο εβδομάδες για να ξανασυνδεθώ!! Αυτός είναι ακόμη ένας λόγος που μιλάω απαξιωτικά.

Πιστεύω στους Γερμανούς και τους θαυμάζω για την εργατικότητά, την πειθαρχία, τη συνέπεια, την τάξη και τη μεθοδικότητα που δείχνουν. Θα ήθελα πολύ να ζούσα στη Γερμανία αν είχε το όδιο κλίμα με αυτό της Ελλάδας.

Αν η συμφωνία που πρόκειται να υπογραφεί είναι συμφέρουσα ή όχι για τη χώρα μας δεν το ξέρουμε, γιατί δεν φρόντισε κανείς από τους αρμόδιους να μας ενημερώσει. Κατά την προσφιλή τακτική όλων, η μεν Κυβέρνηση μας λέγει μισές αλήθειες, η δε Αντιπολίτευση επικρίνει συνεχώς κάθε ενέργεια της κυβέρνησης, όπως ακριβώς έκανε και ο Καραμανλής όταν ήταν στην αντιπολίτευση πριν από πέντε χρόνια. Με αυτή την τακτική όμως, έχουν χάσει πλέον την αξιοπιστία τους και κανείς δεν τους πιστεύει, εκτός από μερικούς που ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ. Όσον αφορά τους συνδικαλιστές του ΟΤΕ, αυτή αντιδρούν γιατί δεν θα μπορούν να συνδιοικούν πλέον και θα χάσουν τις βολές τους. Πρέπει να καταλάβουν ότι οι καιροί έχουν αλλάξει και ότι πρέπει  να δουλέψουν επιτέλους για να ζήσουν.

Η γενιά του Πολυτεχνείου άρχισε να χειρουργεί....!

Μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση όταν πριν από πολύ καιρό διάβασα κάπου τα λεγόμενα κάποιου επώνυμου που είχε πει σε κάποια συνέντευξή του: "αλοίμονό μας αν αρχίσει να χειρουργεί η γενιά του πολυτεχνείου", υπονοώντας φυσικά ότι η γενιά εκείνη είχε ξεφύγει από τον κύριο προορισμό της που ήταν οι σπουδές και ασχολιόταν υπερβολικά με τα πολιτικά και την αντίσταση στη δικτατορία. Δεν θυμάμαι όμως δυστυχώς το όνομα αυτουνού που έκανε αυτή την πρόβλεψη. Αλλά νομίζω ότι δεν έχει καμία σημασία αυτό.

Αφορμή για τα πιο πάνω γραφόμενα, μου έδωσε η συνάντηση που είχα τις ημέρες του Πάσχα με έαν παιδικό μου φίλο από την επαρχία, με τον οποίο θυμηθήκαμε μια παλιά περιπέτεια που είχε ο ίδιος με τους Έλληνες γιατρούς. Ο φίλος μου αυτός λοιπόν,  είχε εκ γενετής κάποιο σοβαρό καρδιολογικό πρόβλημα, το οποίο στην ηλικία των 32. ετών,  είχε αρχίσει να απειλεί πλέον τη ζωή του. Φυσικά, έχοντας μέτριες οικονομικές δυνατότητες, απευθύνθηκε στα  καρδιολογικά κέντρα του εσωτερικού, υποβλήθηκε σε τρεις ανεπιτυχείς επεμβάσεις ανοικτής καρδιάς και στο τέλος οι γιατροί παραδέχτηκαν ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα γιατί η περίπτωσή του ήταν πολύ σπάνια και ότι η ζωή του πλέον ήταν στα χέρια του Θεού.

Πανικοβληήμένος ό ίδιος όπως και όλοι οι δικοί του άνθρωποι, ξεπούλησαν κάτι χωραφάκια από το χωριό, βοήθησαν και οι γέροι γονείς του όσο μπορούσαν, δανείστηκαν και από φίλους και πήραν την απόφαση να δοκιμάσουν και σε κάποιο νοσοκομείο του εξωτερικού. Και ώ του θαύματος! οι ξένοι επιστήμονες με δύο επεμβάσεις διόρθωσαν το πρόβλημα, αφήνοντας σοβαρά υπονοούμενα για την επιστημονική κατάρτιση των Ελλήνων συναδέλφων τους. Ήδη ο φίλος στα σαράντα του πλέον χαίρει άκρας υγείας και εργάζεται κανονικά χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα.

Οι φοιτητές λοιπόν της γενιάς του Πολυτεχνέίου, όντας τότε 20-25 ετών είναι οι σημερινοί πενηνταπεντάρηδες περίπου γιατροί, που χειρουργούν τα τελευταία χρόνια στα νοσοκομεία της χώρας μας, με αποτέλεσμα να έρχονται συνεχώς  στο φως της δημοσιότητας οι πολλές αποτυχίες τους, όπως προκύπτει από τις συνεχείς καταγγελίες ασθενών και των άτυχων συγγενών τους.

Δυστυχώς όμως το κακό φαίνεται ότι δεν σταματάει στη γενιά του Πολυτεχνείου αλλά συνεχίζεται και σήμερα σε όλα τα Πανεπιστήμιά μας. Οι καταλήψεις των κτηριακών εγκαταστάσεων έχει γίνει πια κανόνας, επίσης οι πορείες και οι διαδηλώσεις, μαζί με τις διαλύσεις των γενικών φοιτητικών συνελεύσεων και την απαγόρευση συνεδριάσεων των πρυτανικών αρχών. Το κλείσιμο με κανονική τοιχοποιία των θυρών των γραφείων των καθηγητών, είναι μία ακόμη δραστηριότητα των φοιτητών μας, χωρίς να ξεχνάμε και την αντίδρασή τους στην καθιέρωση κανόνων για το λεγόμενο πανεπιστημιακό άσυλο, ώστε να γίνει πραγματικό άσυλο για την προστασία διάδωσης νέω ιδεών και όχι άσυλο παρανομιών και καταστροφών. 

Βέβαια, όπως απέδειξαν και οι τελευταίες φοιτητικές εκλογές, αυτοί που προκαλούν αυτά τα φαινόμενα ανήκουν σε οργανωμένες φασιστικές μειοψηφίες της Αριστεράς που καταποντίστηκαν στις κάλπες. Η μεγάλη πλειοψηφία των φοιτητών μας θέλει να σπουδάσει πραγματικά, αλλά ανοργάνωτη όπως είναι, δεν μπορεί να αντιδράσει. Το κακό όμως γίνεται. Τα μαθήματα και τα εργαστήρια παραμελούνται, με αποτέλεσμα να μειώνεται συνεχώς χρόνο με το χρόνο το κύρος των Πανεπιστημίων μας.

Μακεδονικά νομίσματα και άλλα τινά....

Από καιρό τώρα, που βλέπω να αναγνωρίζονται τα Σκόπια με την ονομασία "Μακεδονία" από πάρα πολλές Ευρωπαικές και μη χώρες, αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνουν οι ξένοι τις ευαισθησίες μας για το θέμα της ονομασίας. Το να μη γνωρίζουν την ιστορία μας και ιδιαίτερα την ιστορία του Μ. Αλεξάνδρου, το θεωρώ αδιανόητο για τα Ευρωπαικά κράτη τουλάχιστον. Τότε τι μπορεί να συμβαίνει; Γιατί δεν έχουμε καθόλου υποστηρικτές;

Κατά τη γνώμη μου δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν:
Α) Οι ξένοι δεν δίνουν καμία σημασία στην ιστορία της αρχαιότητας και δεν θεωρούν ότι το όνομα της αρχαίας Μακεδονίας πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο από τους Έλληνες και σε κάθε περίπτωση δεν είναι θέμα που μπορεί να μπαίνει εμπόδιο στις σχέσεις των κρατών και
Β) Δεν έχουν ενημερωθεί από την Ελλάδα (την Ελληνική Κυβέρνηση δηλαδή), για τις αλυτρωτικές βλέψεις των Σκοπιανών και για τα όνειρά τους για μια Μακεδονία του Αιγαίου.
Κατά τη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, όπου βρέθηκαν αρκετοί που υποστήριξαν τις απόψεις μας, υποψιάζομαι ότι αυτή η μεταστροφή υπέρ της Ελλάδας οφείλεται και στην πρωτοβουλία των ομογενών των ΗΠΑ, που με ολοσέλιδες καταχωρίσεις στις μεγαλύτερες εφημερίδες της Ευρώπης, ενημέρωσαν τον κόσμο για τις βλέψεις των Σκοπιανών για την Ελληνική Μακεδονία.

Το πιο εξοργιστικό από τα επιχειρήματα των Σκοπιανών, με τα οποία ισχυρίζονται ότι είναι οι κληρονόμοι του Μ. Αλεξάνδρου, είναι ότι η σημερινή γλώσσα που μιλάνε είναι η συνέχεια της γλώσσας που μιλούσαν οι αρχαίοι Μακεδόνες! Άκουσον! Άκουσον!
Παραβλέπουν ότι βρέθηκε πλήθος Μακεδονικών νομισμάτων με την κεφαλή του Φιλίππου και το όνομά του γραμμένο με Ελληνικά γράμματα, όπως φαίνεται και στην εικόνα που δημοσιεύω. Παραβλέπουν επίσης ότι μετά τις θριαμβευτικές κατακτήσεις στην Ανατολή, διέδωσε και επέβαλε την Ελληνική γλώσσα. Ασφαλές κριτήριο ότι αυτή ήταν η μητρική του γλώσσα. Γιαυτό εξ άλλου τα χρόνια μετά τον Μ. Αλέξανδρο, ονομάστηκαν από τους ιστορικούς "Ελληνιστηκοί χρόνοι". Τελικά, το ονόματα Φίλιππος, Αλέξανδρος, Περσέας, ακόμη και Βουκεφάλας, δεν είναι Ελληνικά ονόματα; Εκτός αυτου είναι γνωστό ότι τα Σκοπιανά είναι μια Σλαβική γλώσσα που μοιάζει περισσότερο με τη Βουλγαρική.

Με την ευκαιρία αυτή αξίζει να αναφέρω εδώ τη γνώμη μερικών αρχαίων και μη συγγραφέων όπως ο Στράβων που αναφέρει ότι: "έστι μεν ουν Ελλάς και η Μακεδονία".
Επίσης ο Ρωμαίος συγγραφέας Τίτος Λίβιος γράφει: "οι Αιτωλοί, οι Ακαρνάνες, οι Μακεδόνες είναι άνθρωποι ομόγλωσσοι".
Τέλος ας κλείσω με τη μαρτυρία Μαρξ: "Το ανώτατο σημείο εσωτερικής άνθησης της Ελλάδας συμπίπτει με την εποχή του Περικλή, το ανώτατο σημείο εξωτερικής άνθησης με την εποχή του Αλεξάνδρου". Έχουμε λοιπόν ανάγκη από άλλους μάρτυρες;

Διαδικτυακά παθήματα

Το φυσάω και δεν κρυώνει αυτό που έπαθα προ ημερών. Ξαφνικά ένα πρωί, σαν κεραυνός εν αιθρία, έλαβα στο κινητό μου ένα φλογερό μήνυμα: "Ήμουνα χθες στο τσατ ρουμ και σε θαύμασα. Μου αρέσεις πολύ και θέλω να γνωριστούμε. Στείλε μήνυμα Μ ΝΑΝΤΙΑ." Σε τσατ ροομ έχω πολλά χρόνια να μπω και γιαυτό αμέσως σκέφτηκα ότι η κοπέλα έκανε κάποιο λάθος και της έστειλα με τρεις λέξεις το σχετικό μήνυμα.
Αμέσως όμως έλαβα ένα δεύτερο μήνυμα που έλεγε ότι δεν έκανε λάθος, ότι θέλει να με γνωρίσει και ότι θέλει να συναντηθούμε!! Αδιαφόρησα τελείως, αλλά τα μηνύματα ερχόταν απανωτά, όλο με μεγαλύτερο πάθος και όλα τελείωναν με την προτροπή: "στείλε μήνυμα Μ ΝΑΝΤΙΑ". Αυτό με έκανε να προσέξω τον αριθμό τηλεφώνου της λεγόμενης Νάντιας που ήταν τετραψήφιος 4873 και υποψιάζομαι ότι είναι μια καλοστημένη κομπίνα με τα τηλέφωνα. Ρώτησα στον ΟΤΕ να μάθω σε ποιον ανήκει το 4873 αλλά μου είπαν ότι δεν ανήκει σε κανέναν! Είμαι περισσότερο από βέβαιος ότι κάποια ανώνυμη εταιρεία εκμεταλλεύεται τους αφελείς με αυτό το τηλέφωνο. Ένας από αυτούς τους αφελείς φαίνεται ότι είναι και η αφεντιά μου! Την αμαρτία μου όμως την είπα και "αμαρτία εξομολογουμένη, αμαρτία ουκ έστι".

Με δυο λόγια

Δεν ξέρω γιατί άνοιξα αυτό το ιστολόγιο. Μερικοί λένε ότι πρόκειται για ημερολόγιο. Διαφωνώ τελείως, ή "κάθετα" όπως λένε μερικοί. Αυτό το "κάθετα" μου στέκεται σαν πέτρα στο στομάχι, αλλά το ακούω κάθε μέρα στην τηλεόραση. Εμένα μου θυμίζει τον καθηγητή μου των μαθηματικών που μας δίδασκε γεωμετρία. "Κάθετη σε μια γραμμή ή σε ένα επίπεδο, είναι κάθε ευθεία που όταν τέμνεται μαζί τους σχηματίζει γωνία 90 μοιρών." Τώρα, πώς γίνεται οι γνώμες μερικών να είναι κάθετες με τις γνώμες άλλων συνανθρώπων μας, αυτό είναι ένα μέγα μυστήριο! Το πιο σωστό κατά τη γνώμη μου θα ήταν να λέγεται ένα "διαφωνώ πλήρως", αντί του ακατανόητου "είμαι κάθετος".

Αλλά παρασύρθηκα τελείως και ξέφυγα από αυτό που ήθελα να πω σχετικά με τα ιστολόγια ή ημερολόγια. Προσωπικά, όσα θα γράφω εδώ θα είναι σκέψεις και απόψεις από όσα βλέπω και παρατηρώ στην καθημερινή μου ζωή. Τίποτα απολύτως προσωπικό δεν πρόκειται να γραφεί εδώ, όπως π.χ. αν με απατά η γυναίκα μου, ήν αν μου φέρθηκε άσχημα ο προιστάμενός μου ή πώς πέρασα στις διακοπές μου κ.ο.κ. Θα σχολιάζω και θα λέω τη γνώμη μου για κάθε τι που πέφτει στην αντίληψή μου, για γεγονότα, συμπεριφορές, πράξεις, ιδέες, διάφορες "κοτσάνες" που ακούω κ.τ.λ. Θέλω να το κάνω αυτό περισσότερο για να εκτοτώνομαι, γιατί είμαι ένας μονόχνωτος μοναχικός λύκος, που με πολύ λίγους ανθρώπους μπορεί να συνεννοηθεί. Οι φίλοι μου είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Γνωστούς έχω πάρα πολλούς, με τους οποίους όμως δεν μπορώ να ανταλλάξω μια κουβέντα της προκοπής, εκτός από τα σχετικά με τον καιρό και την ακρίβεια στην αγορά! Εδώ σ' αυτό εδώ το ιστολόγιο ελπίζω να μπορω να ξεδίνω και να ξεθυμαίνω για όσα στραβά βλέπω και ακούω γύρω μου. Αν βρεθεί και κάποιος να ανταλλάξει κάποιο σχόλιο μαζί μου για τα γραφόμενά μου, έχει καλώς, αν όχι εγώ θα τα λέω κι εγώ θα τ' ακούω. Δεν θα με πειράζει καθόλου νομίζω.

Δυο λόγια για το όνομά μου. Ο Γιόζεφ Κ. είναι ο κύριος ήρωας της "Δίκης" του Φραντς Κάφκα, που ντελώς ξαφνικά ένα πρωί βρέθηκε κατηγορούμενος, χωρίς να έχει διαπράξει κανένα απολύτως αδίκημα. Νιώθω  σα να με συνδέει κάποιο συναίσθημα ανεξιχνίαστο μα και παράξενο μαζί του. Όχι βέβαια ότι ζω σε έναν εφιαλτικό κόσμο σαν τον κόσμο του Γιόζεφ Κ., αλλά υπάρχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ τους. Περί αυτού όμως, θα τα πούμε κάποια άλλη φορά.

Αλλά πολλά έγραψα, γιατί συνήθως είμαι πολύ λιγόλογος. Σταματώ λοιπόν εδώ και εύχομαι σε όλους τους φανταστικούς αναγνώστες μου Καλή Ανάσταση, όπως συνηθίζεται..............